رباعی خیام یک چند
دوشنبه, ۱۰ آذر ۱۳۹۳، ۰۱:۳۷ ب.ظ |
پلیسعلی |
۰ نظر
یک چند به کودکی به استاد شدیم؛ یک چند ز استادی خود شاد شدیم؛ پایان سخن شنو که مارا چه رسید: چو آب برآمدیم و چون باد شدیم!
یک چند به کودکی به استاد شدیم؛ یک چند ز استادی خود شاد شدیم؛ پایان سخن شنو که مارا چه رسید: چو آب برآمدیم و چون باد شدیم!
