فرهنگ برهنگی

نمی دونم چی شد که مطلبی به دلم خطور کرد الان به جز دشمنی با داعش فضای جنگ موشکی و نوشتاری و فرهنگی است و به قول بابا بزرگم اگر اینا یعنی ترروریستای سوریه که اونموقه ها تیلیویزیون نشون میداد پاشون به ایران وا شه با مسلسل تکه تکهشون میکنن حالا حرفم این نبود یه موضوعیه که باید توجه بشه و به دلم خورده و اون اینه که با توجه به اینکه داداش خط فکری مارو ول کن شیکار داری خلاصه آقا با توجه به اینکه فیلم های ایام جنگ میسازیم تا مگر جنگی شویم و با فرهنگ میخایم درستش کنیم و کارتی فرهنگی ولی نکته اینجاست که آقا جهادی که مثل ایام جنگ تحمیلی همه همه دل بودن که برن جبهه و تشویق میکردن چرا نظام ما طوری شده که چه در سیاست چه در روان چه مذهب فرهنگ شهادت طلبی که نه یعنی آقا کسی اگر به صورت جنگ تحمیلی بخواد جهاد کنه از مردان رو میگوییم اینا وقا اولا فضاشون فرق داره و لزوما اسلحه گرم تو دستشون نیست دوما چرا نظام اینارو معاند و تکفیری و ضد منافع و یا روانی میدونه یعنی من اگر وبلاگ دارم و شلوق کنم و اگه راهم حتی حق باشه در دید نظام یه آدم معاندم یا روانی که آقا یاددیدگاه ها خرابه یا یه عده دارن چپاول میکنن یا عده شغلشون جنگه و جهاد بر همه نیست یا ما که جنگی هستیم آقا اصلا روانمون رو روانپزشک در سیستمش نیست جهاد و شهادت حالا من حاظر نیستم و بلدم نیستم با آمریکا و داعش بجنگم و میترسم و سوسکم بچه هارو میگم چرا در ایام جنگ تت حالا تحقیق بشه که آیا دیدگاه هست که عوض شده آیا دین رفته آیا غرب اومده در کشور آیا ایده عوض شده آیا صحنه عوض شده آیا ما خلیم آیا چه شده...و همش با فیلم نمیشه درست کرد فیلم جنگی اوضاع رو آروم و مسکن هست در درجه اول وگرنه معراجی ها چی میگه آقا در جنگ طرف سرش می پرید شهید میشد جای بازی نبود اونیکی دست میداد و این فرهنگه که جانباز بشیم و شهید نه که فیلم ها بخاد گول بزنه که بفرما جنگ خوشه نه بابا جنگ‌تلخ و ترس و سخته و فضای زشت و نکبت باری داره که در واقعیت نمیگنجه و ما باید سعی کنیم که نجنگیم