سازگاری

خوب یه خورده ما غیرتخصصی درمورد رندان بحث کردیم و سرها شلوغ شد و خودمم گرفتار شدم روزی معنویم هم کم شد اصلا جلب توجه دشمن شد حالا اگر حتی صدای دل و تصاویر چشمان من توسط تیلیویزیون هم نمایش نده بالاخره ارواح و فرشته ها بلکه بگو خداکه ناظره اصلا عرفا که تحت نظریم که همه چیزمون که صلاحه و بایدهارو که خبر دارند بالاخره یا نه؟ خلاصه داشتیم میگفتیم آقا حدیثه که خودشناسی خداشناسی است یا خدا به ما نزدیکتر از گردنه حالا این دو روایت رو توجه کن تا بگم یعنی یه نکته ش اینه که آقا تو وقتی خلوت داری یا بیرونی یا تلوزیون میبینی این باید حواست به خودت باشه نه که دلت رو ببرند و فکرت رو و دید چشمت رو و الگوی تفکرت رو و حواست رو بدزدند نه باید پیش خودت و خدایی که نزدیکتر از رگ گردنته به خودت باید پس پیش خودت باشی و نزدیک به احوال خودت حالا تلوزیون حال میده و دل رو میبره ولی باید تو خودت بدونی که چه زمانی عصبانی میشی چه زمانی نمیتونی جلو شهوتت رو بگیری حالا همین که انقدر خودت رو بشناسی که چه زمانی حتی گشنه ت میشه همین هم خوبه گرچه نیازی نیست و غریزی است اما باید از حال خودت بیشتر از شیاطین یا روانشناسانی که شغلشون و حرفه شونه باید حواست باشه به خودت نه که زندگی و دنیا برده باشتت و کورت کرده باشه و بدونی داری چیکار میکنی در عالم بدونی ماموریتت چیه بدونی پیش خدا چه کاره ای آخه خیلی ها فکر میکنن خوبن دارن جامعه رو اصلاح میکنن و برعکسه وقتی هم تذکر بدی همینه وضع پس رندان خشم دارند ولی کنترل شده و یا فیلم بازی میکنه جلوی ما یا اصلا خشمش با ما و حیوانات زمین تا آسمون فرق میکنه و میدونه داره چیکار میکنه و شهوت دارند ولی با ما فرق داره پس باید یه خورده خودمون رو بشناسیم و از روانشناسان بیرون خودمون ماهرترباشیم وقت و حال و احوال و موقعیت هایی و گرفتاری هایی و روش برخوردمون رو از قبل بدونیم و تنظیم کنیم و شناخته نشیم که اگه مثل من شناخته شدی ذلیل میشی و روی سرت سوار میشن این زنان بچه که نیستیم که مثل مدرسه باشه سیستم بلکه شاقی ها و دکتران و روانشناسان و قدرتمندان و شیاطین میخوان طبق الگوی خاص جامعه رو مثل رام کردن حیوانات کنترل و حتی حکمرانی و سوار شوند