baghik

داشتم به یک بازیگری فکر می نمودیم بعد یه نکته ای به اختیار رسید که میگم اما مقدمه میگه که بازیگری اگرچه شغل زنونه ای هست ولی برازنده ی کسی است که مرد باشد و یه چند باری هم گفتیم که علاقه به بازیگری فطری است و هرکه دوست داشته باشه مشکلی بشه مشکلی نداره چون ما یه عمره ان شاالله حواسمون هست که بازیگره رب العالمین هستیم!!! و اما اینکه در غرب بازیگری فرق داره با الان ما مثلا طرف واقعا در نقش خودش مثل یه حیوانه و مثلا ممکنه اینا برای نقش فیلممش از یه روانی به عنوان بازیگرشون استفاده کنند که واقعا بیمار روانی باشه خوب میخوره به نقششون ولی نکته این بود که در ایران هدف هدایت ماست که این همه فیلم بازی می کنند و هم اینکه بازیگر به صورت ذاتی باید بازیگری بلد باشه نه تقلید خاصی می کنند در ایران نه نفوذ کارگردان هست که میگه اینطور باش اگه جاسوسی نشه خیلی کار بشه بازیگردان داریم تا یارو نقش خودشو لااقل بداند همین...و قبل از اینکه درمورد آماج تیر یادم بمونه بحث بشود داشتم امروز فکر می کردم که نظر من درمورد جاسوسی در زندگانی صفره یعنی نه امتیاز بالایی میگره از ایده ی ما نه منفی هست نه مثبت بلکه صفر!!! بعد هم همینکه در ایران اینا بازیگران که هدف فیلم هدایت ماست بیشتر مخصوصا سریال ها اینا دیگه مورد حمله قرار میگیرند لذا مراقبت خاصه و نگاه بزرگان ویژه هست روی بازیگر پس نترس که چهارتا فیلم بگیری از خودت بزاری تو آپارات بلکه راه باز میشه اگه سیستم خوب کارکنه و هدفت خیرخواهانه باشه مثلا ما سیگار میکشیم میرقصیم این باید در ذکر ماه رجب که میگیم ءامن سخطه عند کل شر این ایمن هستیم در شر بلکه باید خورد میشدیم ولی خدا سخت نمیگیره و حضرت یونس (ع) هم خدا می فرماید اگه میخواستیم تا قیامت در دل اون ماهی بزرگ حالا نهنگ باشه هرچی نگه ش میداشتیم!!! پس اگر مرد کاری بسم الله بگو کارتو شروع کن که نگاه ویژه مدد میکنه ولی آماج تیر دشمنیم و من داشتم درمورد آقای اشکان اشتیاق فکر می کردم که بهشون فرصت داده شده بود در کودکی حتی ولی واقعا سخته این یعنی هدف آخر نیست بلکه خیلی محدود میشه زندگانی بازیگران مخصوصا در فضای غیر کنترل شده ی رقابتیه حسودانه ی بازیگری در ایران و دشمنان که فقط حرف میزنند و نسخه میدن. خلاصه طرف رو از کودکی محدود کردن هیچ کس حاظر نیست به این راحتی بیاد جلوی ملت در ایران حرف بزنه چه برسه فیلم بازی کنه مگر در پناه صدا و سیما که یقه نگیره اینا این امید رو داشته اند ولی باز میبینیم که محدود شدند و خیلی کارا رو نمیتونن بکن و خیلی جاها بروند و حتی خیالی هم شیاطین دست وردار نیستند اصلا افتضاح هست مشهوریت در ایران و غیر قابل کنترل تا اون بابای آمریکایی که هدفشون در زندگی ثروت و پول و مشهوریت و قدرت هست و مشکلی هم ندارند اونجا یا مشکلشون با جامعه ی ما فرق داره یعنی واقعا عیب نیست اونجا بگی من میخوام مشهور بشم و همه شون راه هم بازه و میشند و خودشون رو نشون میدن ولی  درجامعه ی ما هراسناکه که هم خوبه هم بد و اونجا عیب نیست که بگی من برای پول جانم رو در خطر می اندازم یا بازیگر میشم برای پول البته اونجا فساد و خرابی تا جایی هست که راحت برای پول آدم میکشند دیگه بازیگری که چیزی نیست...