از کوچیکی رفته بود توی ذهنم که لاشریکله و تا چند وقت پیش و هنوزم شاید توی نماز سلامش درست نخونم ((لاشریک له)) رو ولی امروز توجه کردم به معنیش یه نکته ای رسید ینی توجه کنی نکته هست که لا شریک له ..
خوب ما داریم میگیم که خدا شریکی ندارد یا بهتر بگم او شریکی ندارد. له یعنی چی؟ یعنی برای او.
خوب وقتی برای او شریک نباشه اینو ما داریم میگیم حالا یه موقعی ما داریم گزارش میدیم از راه دور توضیح میدیم یا توی استادیو خبر که آقا فلان جا عجب گلی داره خیلی قشنگه و خبر نداریم از کیفیت و نزدیکی و بو و حالش ولی یه موقعی یه دسته گل گزاشتن توی جیبمون داریم میکنیم و گزارش میدیم البته بو رو نمیشه گزارش داد کیفیتشو ولی خدا حالا خدا
یه موقعی آقا طرف خدا رو توی دلشه به یقین رسیده است حالا میگه خبر نداری شما که شریکی برای خدا نیست؟ یه موقعی یکی دیگه داره همینو میگه ولی به لحن دفاع کردن میگه که هوی مگه نمیدونی شریک نداره خدا؟؟ یکی دیگه داره تلفین میشه بهش که خدا یکی ها حواست هست یه نفر دیگه داره گواهی میده و حالت های دیگه خلاصه اینا خدا رو داشتن اما یکی از راه دور اصل خدا تو قلبش نیست یه خدایی بیرون هست و بوی خدایی نبرده حالا یا حسرت میخوره میگه یا اصلا تا باغ نیست که خدا کجاست خلاصه گزارشش یا گواهیش یا تلقینش یا اصلا خدایی که باید باشه در قلبش نیست درست حالا من حالت ها رو نمیدونم چند تا حالته ولی میگم اینه که یکی این ((له)) و ((برای او)) این او که خدا باشه یه نفر هست که تو قلبش خدا پنهانه و میگه و خدا رو داره یکی دیگه ولی یه خدایی که بیرون هست رو داره میگه که شریک نداره خارج از این دو که نیست؟؟ یکی یقین داره یکی خیلی باشه حسرت داره یکی هم بیخیال مثل ما میگه شریکله مثل بچه ها چه میدونه چی میگه اصلا...
