adab4

روزه یعنی امید الان ساعت پنجه عصره و چندین بار گشنم شد ولی دیدم روز اولی روزه ام من که از روزه نخوردنشو یعنی جلوی خود گرفتن رو دوست دارم آخه وقتی جلوی خودمو میگرم و نمیخورم و دارم هر لحظه به خدا نزدیکتر و اجرم بیشتر میشه و قربم یعنی تا افطار بعد به خودم میگم خوب تو میتونی بهتر هم بشی تو نمیخوری و جلوی خودتو گرفتی همینطور میتونی عوض بشی و جلوی خودتو بگیری یا خودتو وفق به شرایط بهتر بدی یا بهتر تر بشی اصلا طبق روال و تغییر بدی خودتو نه طبق روال سابق مشیتت به این باشه که آدم قبلی باشی نه میتونم بهتر تر باشم و امید دارم به این و خودم که آمرزیده بشم نه مثل سابق پس یه فرصتی ایجاد شده گرچه با خوردن و نخوردن فهمیدم اینو ولی یه امیدی ایجاد شده بالاخره یه تلنگری هست در کار...