امشب رفته بودیم با بیرون بگردیم و گشت شبانگاهی داشتیم توی شیراز و مخصوصا چمران و اینا هم رفتیم اینکه سه نکته که دوتاش سوالی است در ذهنم موند و بود که مطرح کردم و به جایی هم نرسیدیم فقط مطرح شد دوتا سوالشو اگه اشتباه نکنم هنگام دعا توی ذهنم مونده بود و نکته ی اول میگه چرا برای اینکه تصادف نکنی توکل به خدا نمیکنی؟ میگم آخه میخوام رانندگیم خوب بشه و قوی تر بشم (انگار خدا نیستا!!!)
و اما سوال که دعا که میخوندم گفتمش که در دعای کمیل هم بودم که این فکر به ذهنم رسید اول نمیخوام بگم اسلام در بهشت ادامه خواهد داشت و لذات حیوانیه به کنار و اینا نه ازخیرش گذشتیم بی خبریم ولی شک نکن پدر و مادر مرحوم برای والدش دعا می کنند یا اصلا زبان حال دعا دارند در بهشت برزخی هم که شده و اصلا دعاکردن لذت داره و آدم کیف میکنه روحش تازه میشه و غذای روحه دیگه حالا اگه از ما روحمون باقی مونده باشه و بهشتی هم باشیم چه دعایی می کنیم؟؟ زبان حالمون چیه ؟ آیا بهشتیان و محشور شدگان با ابی عبدالله زبان حالشون دعای مثلا فرجه؟ یا دعای کمیل و توسل؟ یا نه دعاهای مخصوص دارند در بهشت
اما سوال دوم اینکه آقا اگر رفتیم بهشت این پروانه و حیوانات و احیانا زنبور اگه وجود خارجی داشته باشند این حیوانات آِیا عقل و شعورشون مثل حیوانات در دنیا ست یا نه عقل و شعورشون مثل ما آدم هاست و صحبت می کنند باهامون ؟و موقعی که حوصله داریم میان کنارمون؟ و هم صحبت میشند این حیوانات اگر شعور دارند آیا عقلشون میشه از ما بالاتر باشه و ما رو بازی بدند و سر کار بزارند و شوخی بکنند و مسخره کنند ما رو در بهشت؟ یا نه وضع طور دیگری است...اگه اینطوریه که چه بهشتیه خطرناکه برامون و سرزنش میشیم مثل رندی که با ما نمیخونه و بالاتره و ما در حدش نیستیم.
