لان داشتم دعا میخوندم که مادر بزرگه اومد قرص بده بعد نشست کنارم گفت الا بلند بخون و اینا مام آل یس رو بلند تموم و بعد رفتیم برای خوندن خود یس و به نکته ای برخورد کردم که هزار بار خوندم این یکی از نکاتش رو نگرفته بودم الان به ذهنم خطور اکرده است و اون این آیه است از مادر بزرگم هم پرسیدم گفت چه طور نمیدونن گفتم یعنی اینا رو نمی دونن گفت چطور نمی دونن!!!
((سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ))
((منزه است کسى که تمام زوجها را آفرید، از آنچه زمین مىرویاند، و از خودشان، و از آنچه نمىدانند!))
نکته رو نگرفتید هنوز؟؟ باشه بازش میکنم آقا وقتی خدا میگه از آنچه نمیدانند خلقشون کرده هنوزم نمی دونن و قدیمی نشده یعنی اگر من به شما بگم مثلا تخم پشه در خلقت شما بوده شما می فهمید مثال میزنم ولی یه چیزی است در خلقت که رازه یا ما تا 100000 سال آینده هم نمی فهمیم یا قرار نیست بفهمیم یا نمیشناسیم چیه یا چیزای دیگر...
