یعنی میخوام با مخ بیام توی کامپیوتر دیروزم داشتم مینوشتم در مورد بیرون رفتن همینطور شد این باطری لب تاپم خرابه فیش سیم برق هم باید در حالتی خاص باشه تا برق برسه و این دیگه در میره از چشم ما داشتم مینوشتم که خراب شد حالتش و کامپیوتر خاموش شد همونجای حساس که رسیده بودیما.
چند تا چیز باعث شد که این پست رو بنویسم اول نماز دوم شبکه ی قرآن سوم قرآن که دیگه قرآن خوندنم تثبیتش کرد که بیام
و داستان برمیگرده به دیشب که کاری کردم که ضایع شدم پیش خدا و ادعام دیگه نمیشد و این حسی که آدم داشته باشه حس گناه پیش خدا حس حیا پیش خدا حس تواضع و کوچک گرفتن خویش در برابر حق و بندگی کردن رو دوست دارم آدم باید کمرو باشه درمقابل بعضی کارا مثل بچه ها...ولی آدم زن که میگره زبونش باز میشه حیااش کمتر میشه بعد به حظور شما پررو میشه همه چیز...
اول نماز که آقا در نماز ظهر امروز دیدیم که مطیع خداوند نیستم و بندگی اش را نمی کنم درسته خم میشم جلوش و میبینتم ولی اینطور نیست که در کارهام هم همینطورباشم و اینا و نمازم تنهی عن المنکر نیست و به درد نمیخورد حالا بچه بودیم هرکاری میکردیم بعد توی نماز به فکر خدا سر خم میکردیم و ضایه میشیدیم خدا هم میگرفتمون توی نماز خوش میگذشت حس خوشیه هم نیست دیگه یعتی خدا رو نمیشه گول زد مثل بچه ها که گول میزنن دیگه در سنش نیستم خلاصه دیدم مطیع خدا نیستم این حس اول امروز که بنده ی خوبی نیستم درسته نماز میخونم ولی هیچی.
حس دوم داشتم تلوزیون نگاه میکردم و چرخ میزدم توی شبکه ها از شبکه ی قرآن هم روش کلیک نکردم و نموندم حس میکردم اینا خودشون رو آدم های خوبی میدونن که در شبکه ی قرآن اومدند و یه نوحس برتر بینی دارند که آقا قرآن درسته مظلومه ولی ما که نیستیم و حالا که مجری شبکه ی قرآن چادر داره این حس کنه آدم خوبتری است نسبت به شبکه ی تهران حالا که درمورد قرآن بحث میکنند آدم های خوبی اند و بدم میاد از این حس عجب و دلم نمیخواد با این حس که حالا که شبکه ی قرآن هست آدماش هم آدمای خوبتری اند اصلا ما آدم خوبتر نداریم ما که از دل بندگان خدا با خبر نیستیم که.
حس سومم هم در چند دقیقه پیش که قرآن میخوندم ایجاد شد سوره ی ملک رو خوندم و داشتم میومدم که بنویسم جالبه یه آیه اش سر زبونم افتاده بود این قسمت از آِیه که ((ان الکافرون الا فی غرور)) نمی دونستم هم که در سوره ی ملک هست این آیه سرچ کردم این اومد((أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُندٌ لَّکُمْ یَنصُرُکُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْکَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُو))
و قرآن که خوندم دلم گرم شد که بیام اینا رو بگم که چه حسی داشته ام که حیا داشتن کم رو بودن در مقابل زشتی ها که خاشع و خاضع بودن خوبه ولی بیشتر در کودکان حس میشه و نمی دونم بزرگ که میشیم چه بلایی به سرمون میاد...بیام بگم که شبکه ی قرآن بیانگر این نیست که حالا که چادر داره زنه آدم خوبیه و اگه مردند باید اونایی که مذهبی نیستن رو بیارن و مذهبی کنند و با دین آشنا اونایی که عناد دارند رو مجری و کار کنند البته نه به صورت آگاهانه که شما عناد داری آقا نه ما بزرگان چهره ی فرد رو ببینیم عنادش رو می فهمیم نیاز نیست اعلام کنیم یا آبروش رو ببریم شغله دیگه مجری گری و کارشناس شدن و عوض کردن همچین عنادهایی طی برنامه ها کار حضرت فیله ولی خوب حالا که درمورد قرآن هست شبکه ی قرآن دلیل نداره آدماش هم خوب باشند و خیلی خوب و خودشون رو از خیلی ها بالاتر بدونن یا حس بگیرند و خودشون رو بالاتر و جدا بدونند باید کاری کرد در این اوضاع و منش که زده شدم از این شبکه.و همچنین قرآن خوندنم این حس رو بهم داد که بگم که آدم باید حیا کنه از بعضی کارا آدم باید حس گناه داشته باشه و تواضع واین صفات خوب داشتن مهمه و خوبه نه که خودش رو خوب بداند و دیگران نه و خودشو حالا کاریم به دیگران نداریم خودش و خدا نباید خودش رو بالا بگیره در مقابل خدا و حس کنه ریز هست و آدم جوانی که گناه کنه خودش رو پایین تلقی میکنه و سرش به سنگ میخوره ولی بعد مدتی دوباره عجب میاد به سراغش و تو سری خور نیست و نمی دونم این حس گناه رو داشتن همیشه خوبه یا نه ولی میدونم حس تواضع و بندگی خدا و کوچک بینی خود در مقابل حق خوب که هست هیچی مایه همه ی پیشرفت های بنی بشره.
