من متاسفانه برای خودم تاسفه که باید بگم و اعتراف کنم اینو................................
اینکه آقا من بدم میاد خودم عاشق زنی باشم علی الظهور و دل ببندم به جنس مخالف حتی اگر کوچکترین دلبستگی ببینم فحش که نه ولی دوری می کنم میدونم واقعی نیست این ولی در باطنا نه ظاهر باز و یه نفاقی دارم که انقدر دوست دارم یه نفر مثلا عاشقم باشه و دل ببنده بهم خیلی بهم خوش میگذره البته حدس میزنم عاشق شدن که دیگران بشوند زنونه و دخترانه باید باشه تا عشق و دوست داشتن مردانه یعنی باید یه خورده گول بخوره طرف که عاشق من بشه و باشه وگرنه من خودم عاشق هیچ مردی نیستم حتی امام زمان!!! ولی میدونم امام زمان خیلی دوست داره و علاقه داره به امثال ما گرچه راهی که میریم هیچستانه ولی همینکه جیز باشه هست دیگه.
شاید این عشقی هم که میگم که منو بپرستند و عاشقم باشند این عشق خودش اخروی باشه و ارواح باشند ولی من خوشم میاد دوستم داشته باشند چون بهم خیلی خوش میگذره خوشحال میشم حال می کنم والان حالم رو مقایسه که می کنم می بینم چند سال پیش عشاقی داشته ام که فروکش شده نسبت به پارسال گرچه نمیشه سنجید چون الان حالم بد بشه و دور بشم باز نمی دونم که عشقه کجاست و غمگین میشم پس نمیشه سنجیدش و نظر داد باز.
می بینی که باز قبلانام اینطوری نبودم مثلا اگه میگفتند که فلان بازیگر مشهور اومده تو شهر اگه میتونستم و فرصتی بود میرفتیم اما حالا اگه بگن از تو خیابون خونه تون رد میشه محض کنجکاوی و مردم چه می کنند میرم ببینم بازیگره رو ولی خوب که چه حالا؟؟ برام فرقی نداره.
