الان داشتم تلوزیون یه مقداری سفر رفتن کربلا برای اربیعین رو می ذاشت بعد گفتم چطوریه این برام.
اینطور بگم که سفر کربلا رفتن همیشه دشواری هایی رو داشته در هر دوره ای یه دوره ای اصلا با خاک حرم رو یکسان کردند ، همین امسال تا چند وقت پیش در سامرا سفر عتبات، شهید دادیم. و اصلا دشواری رسیدن برای رزمندگان دفاع مقدس و جنگ 8 ساله به اندازه ای بود که شهید شدند و مستقیم رفتند و شعارشون باقی موند خوب که برسند به کربلا از اولشم هدفشون یه چیز دیگر بود تا مثل ما گرفتار دیدن ظاهری باشیم و میگم ظاهری چون من که کربلا رفتم فکر می کردم به حد بینهایت احساساتم میرسه خوب تفضل زیادی شد که خودمم خبر ندارم ولی اگه به حال کردن و بردن لذته چه بسا روضه هایی که رفتم و گوش دادم و خوندم و داد زدم که حالم بهتر تر بود از توی صحن پس به حالش نیست چنانچه ممکنه تو گرما حالتم گرفته بشه!!!
الغرض اینکه داشتم میگفتم به خودم که اینا پس چرا میروند حرم!!! چه طوریه پس حالشون اینا که دلشون می تپد برای کرب و بلا اینا یعنی از همه بریدند و سیرند و آرزوی دیگری ندارند در زندگی جز صحن و سرا رو ببینند و این همه مداحان که خوب می دونند و دارند ادعای دروغ که نمیکنند که کربلا رو از امام رضا(ع) و خدا میخوانند حدس زدم اینا از زندگی شون سیرند و وقتی میگه کربلا میخوام دیگه براش مهم نیست که شهید بشه در راه کربلا امنیت راه و جاده در صورتیکه من اگه حالم خیلی خوب باشه برام مهمه و میگم که اگه شدیم که شدیم نشدیمم نشدیم و آرزوم نیست مثل اینا شهید بشم و این از حال خوبمه که دوست دارم برم کرب و بلا ولی در حال حاظر می ترسم اصلا که رفتیم و به هلاکت رسیدیم چی؟ چون شهید که حسابمون نمیکنند الاعمال بنیات تازه اگه شهید هم بشم در راه کربلا باز مشکل دارم و آرزوی اول و آخرم اصلا نیست که برم شهید بشم در صورتیکه این مداحا سیمشون چیزه اینا قصدشون شهید شدنه فکر کنم در این راه کربلا و برند و اینطور بشه و چه سعادتی اصلانم نمیترسند حتما!
