fggdds

حالاکه در مورد توبه سخن به میان آمد لازم میدونم که یه نکته ای رو متعرض حظور عاضی عرش نمایم که آقا من در دوران کودکیم یعنی نوجوانی حالا گناهی که روم نمیشه و زشته رو این آقا احساس گناه داشتیم دیگه چه کنیم بعد رفتم کتابخانه خونمون که کتابی پیدا کنم شانسکی با صحیفه ی سجادیه آشنا که شدم و اینا آقا جا داشت فقط برای توبه یعنی میشستی توبه می کردی و اشک در نوجوانی حالا شما بگو جوانی بعد بدنتم میلرزید بعد میرسیدی به اینکه ای خدا بدنم داره میلرزه از شدت گناه یعنی انگار دعای مخصوص برات نوشتن خوب احساس گناه می کردیم شقی نبودیم که خلاصه آقا دعا رو میخوندی شاد میشدی و شنگول میرفتی دعاهای بعدی رو هم میخوندی ولی از فیلتر که رد شدیم گناهمون روی دوش دیگران بود یعنی دیگه باید صفحه ی نتی چک میشد که کجا رفتیم دیگه توبه وبلاگی به میان می آمد و اینطور نبود که در خفا بتونم کولبارم رو سبک کنم چون اینا گمراه که بودند از روی ما حتی فکر میکردند که باید اینکارارو مثل من بکنند تا بتونن اینطوری بنویسند حالا من کار ندارم خدا که نباشه در زندگی همینه و بعضی ها هم سو استفاده کردند و دیوانه هایی که پاشون هیچوقت به این  گناه ها باز نشده بود رو از طرق ما و صفحات و اعمال من خلاصه گناه اونام به ظاهر روی دوش من آقا جلو میرفتیم دیگه و این مشکل  ما شیاطین نمیخوان تو جلو حالا بگذریم حالا نوسینده ی خوبی شدم با این حال؟؟ یعنی بگذریم نکته رو بگیم آقا اون موقع که مستجاب الدعوه بودیم حساب اینجاشو کرده بودند یعنی اون موقعی که حال اشک و زاری داشتیم وصحیفه میخونیدم و گناهمون پنهانی و حس گناه بیشتر بود تا اینکه از فیلتر رد بشیم و گناه آشکاراایی به نحوا و خلاصه وبلاگ بزنیم و ای خدا ای خدا کنیم و بریم مسجد بگن چرا تو نمیری پیش خدا و خبر نداشته باشند که گناه های ما بخشیدنی نیست دیگه از داخل و مجبور بشیم توی همون مسجد هم دنبال امام زمان بگردیم و هم از دیگر جاهای شهر بیان و آخوند مسجد ما هم خوب میخوند  و توبه ی جمعی  کنیم که آقا بعد از فیلتر بهونه گریه ی مسجد و روضه ی اباالفضل و میگفت که هر کی احساس گناه داره برای امام حسین (ع) گریه کنه میگفت امام زمان از مصسبت عمه ش زینب(س) کبری است که.... میگفتن آقای بهجت (ره) فرموده به اون طلبه ی تازه کار بگین که بگوید به حق حضرت زینب خدای ظهور را نزدیک بگردان خلاصه میگفتن تو مسجد و مام میشنیدیم و بیماران هم حتی میگفتن شفا یافته اند حتی از روضه ای که ایشون میخونند حالا اینا داستان بعد فیلتر رد شدن این حساب بعدش رو کرده بودیم و نکته اینه که میخواستم بگم  که آقا دعا خونده بودیم و گریه کرده بودیم حالا آخر دعای 31 که ذکر توبه و در خواست از آن هست می فرمایند ومام میفرمودیم که((فجعل توبتی هذه توبه لا احتاج بعدها الی توبه)) نه توی مسجدا که گریه میکردم ومفم رو میکشیدم به شلوارم نه دوره ی جوانی شما بگو نوجوانی که هنوز درست از فیلتر رد نمیشدم و گناهام پنهانی تر بود و گیر نبودم و نمیخواستمن گیرمون باندازند و گناهان به دوش بگیریم و آقا وضع خراب بود از جاسوسی تا همه چیز و مامم نه مشهور اینکه آقا ما نمیخوام کلاس بزارم دعا کردیم که دیگه لازم  نباشه که بعد توبه کنیم همچنین توبه ای را تا سیممون وصل بود کرده بودیم و دیگ برای همین توبه ی اینترنتی می کردیم! خدا توبه هامو یادشه....