سعی می کنم مطالب رو جدا کنم اول اینکه در مورد آیه ی 32 بقره که داشتم میخوندم و قر و پاتی هم میخوندم دیگه از اول شروع کردم سوره بقره خوندن چه عیب داره حتی فکر می کردم که این جه طور بوده خدا برای یه بهانه ی گاوی این سوره رو حالا نمی دونم دلیلش ولی بقره نامیده!!! و چند وقت پیشم تصمیم گرفتم که دیگه منم موضوعاتم رو یه کلمه ای بنویسم موضوع مقالات رو ولی نشد دیگه.خلاصه آقا سوره ی 32 رو که میخوندم آمده قَالُواْ سُبْحَانَکَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّکَ أَنتَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ وقتی این آِیه رو قبلا میخوندم حالا برای شرک بوده و کم ذهنی و کم فهمی میدونی که خدا ازشون(گروهی از ملائک) میخوان که اسم هایی که حضرت آدم هم بلد بودند(ع) رو بگویند و حالا نشد بعد اینا میگن سبحانک ما چیزی جز اونی که بهمون یاد دادی بلد نیستیم من حرفی ندارم دارم فکر یه کم غلط خودم رو تصحیح می کنم که بله ما هم همینطوریم درسته میریم مدرسه ولی هرچی یاد میگیریم در حقیقت از خداست و علم مال خداست و از طرف اونه یعنی نه اینکه که حضرت آدم (ع) فرق داشته با فرشته ها در یاد گیری درسته در نحوه مثلا الهام فرق داشته و مثل قرآن که بر قلب حضرت پیغمبر نازل بوده و برای اینکه فرشته های نامقرب گمراه نشن اصلا خوب جبرئیل نبی می فرماید هر جی من میگویم و تکرار میکنم.ولی در کل مسئله فرقی نداره که خدا یادشون نداده بوده نه دارند ادب میکنند فرشته ها که میگن ما جز چیزی که تو ای خدا یادمون دادی بلد نیستیم وگرنه آدم (ع) هم همینه داستانش نه که فرق داشته درسته شیوه اش دیگه زیادی نگم اینکه مام همینطورییم اصلا شرکه علم های حالا نه گناه ولی علم مخصوص خداست نه اینک بریم جاهل بشیما!و الا شرکه که از غیره اونم از یکی دیگه یاد گرفته و......تا خدا و......
