امروز رفتم بیرون وقتی میخواستم برم دو موضوع رو یادداشت کردم که درموردشم فکر کوچکی کردم و یعنی یه موضوعش درمورد دیداری که داشتم یعنی نوشتاری که روی یه ماشینی و وانتی بود بود که نوشته بود رویش (خرید لوازم قنادی) بعد گفتم بعضی شغل هام زیادی چیزندا حالا شاید شما بگی خوب فروش داره یا اینا غیر از این محصول مثلا محصولات آزمایشگاه های کشوری چیزای دیگری هم تولید می کنند اما خوب نه تولید انبوه انبوه مثل پفک و شکلات سودش و اصلا میبینی بعضی از شغل ها انگار ظاهرا که ما می بینیم سود خاصی ندارند که قبلانا تو اون وبلاگه جیگرار گفتم مثل خیاطی مثلا که شاید عاشقه یا حرفه ای مثل خرازی ها و ... نون تو خوردنی هاست درسته که خدا روزی رو قسمت میکنه ولی منا از بعضی از این اجناس نادر مانند فنجان کیک درست کنی که باش کیک درست میکنن و یا خامه می پاشه یه دستگاهی هست به اینا احترام می زارم و یه به نوعی دوسشون دارم چون تو هر خونه ای نیست و یه جور تبعیض آمیز نگاهشون می کنم !!!ولی خوب یه موضوع بزگتری هم که داشتم فکر شد در موردش اول بزار اینجوری باز کنم که ما یا بالخصوص ائمه اطهار یعنی چی بگم داشتم در مورد حضرت فکر می کردم بعد گفتم رسیدیم اینجا حالا آخراش هم باز می رسیم به فکریاتم اما خوب عکس العمل یعنی رفتار و اعمال ائمه مهمتره یا وجود ظاهری شون حالا شاید بگی چه سوال مزخرفی ولی میرسیم بهش و رسیدم و فکرم به اینجا که مثلا حضرت علی اصغر (ع) باب الحوائج هستند ولی شاید که نه اعمالی حالا ما نمی دونیم یعنی طفل شش ماهه بودند خوب یعنی چه؟ یعنی یه ناخن حضرت از اعمالشونم بیشتر می ارزه ما حضرت رو نشناختیم حالا وارد شیم به بحثمون...
آقا ما برای چی خلق شدیم خدا فرموده در قرآن که نیافریدیم شما را یعنی جن و انس الا چی؟ لیعبدون برای عبادت حالا اونایی که دنبال دلیل و چه میدونم اینا هستند می فهمند که یا چه ما خوار و کوچکیم چه ائمه چه بزرگند چرا اینو میگویم؟ شما در نظر بگیر که حضرت یک ضربه اشون در روز جنگ خندق بود فکر کنم که زدند از عبادت کل جن و انس بالاتره.
حالا خود حضرت دیگه کی باشند و ناخنشون دیگه چقدر می ارزه اعمال بالاتر از یه ضربه ی خندق چقدر ارزش داره ما کجاییم به اقیانوس رسیدیم؟ غرق شدیم؟ شناوریم؟ در چه حالیم.
