adab

میدونی؟ داشتم به بچه فکر می کردم که این در کودکی یه چیزایی حتی خرافی آموزش میبینه یعنی مثلا تو فکرش اینه که آقا هر کی از من جلو زد مثلا من کوچک شده ام در راه رفتن خوب اگه کار بدی هم بکنه بستگی داره ها شاید خدا توسط همین خرافه ای که در ذهنش رسوخ کرده شایدتم توسط ائمه باشه و فرشته ها این بعد اگه کار بدی کرد با همین تنبیه میشه شایدا یعنی مثلا داره راه میره و فکر کرده که اگه کسی جلو زد ازش ضایه شده خوب بعد از آن ضایه میشه یا اصلا کار بدی نکرده محبت بهش دادن و کار خوبی کرده برای توانش که چقدر خلاصه آزمایش میشه در همون سنین کودکی ولی ما بزرگترها(سنی) اینطور نیستیم ما عقل داریم یادمه چند وقت پیش به یه بچه ای گفتم اگر حرفه ای هستی اینکارو بکن داشتیم بازی کامپیوتری میکردیم بعد دیدم یه رایحه ی خوشی از درونش بلند شد یعنی نفسش زود ارتباط برقرار میکنه کودک کسی که نابالغه با خدا و سیمش زود وصل میشه خودش  بخواد میتونه ولی ما نه دیگه شرایطمون شاید اونطوری نباشه به خاطر گناه و اشتباهاتمون مثلا من امروز نمازمو که خوندم سیمم به خدا آنچنان که دلم میخواست وصل نبود و خودمم مثل چند سال پیش نبود که با نفسم و تلاش کنم و بخوام بشه نه باید ذکر گفت باید خود خدا بخواد دیگه دیگه من تاثیری ندارم دیگه شاید نتونم لوس کنم خودمو پس باید وقت بگذارم روی تذ(حرف بد) و دکر گویی اصلا.