http://ali.bloglor.com/p119.html
امشب (نیمه شعبان) رفته بودم توی مجلسی توی مسجد محله و داشتم فکر می کردم در خلال اینکه داشتن در مورد حضرت ولی عصر و المومنین (ع) صحبت می نمودند داشتم فکر میکردم که اینا بعضی ها که انتظار دارند و خوبندا نه که بد باشند نه خیلی ممکنه آدمه لطیفی باشه ولی انتظار که نه یعنی میخواد حضرت رو تماشا کنه همین ایراد داره دیگه درست اینه که حضرت چشمانش چشم خدا است و گوش ایشان گوش خدا پس تمام حرفایی که بهشان بزنیم رو می شنوند پس این درست ولی نه که همش وقت بگیریم نه درستش اینه که باید رزق و روزی مون زیاد که نه باید بدن بهمون روزی تا بتونیم شاید تماشا کنیم حضرت رو و اگه نشناسیم هم عیب نداره حالا اگه گفتگویی هم صورت پذیرفت ولی اگه بشناسیم مثلا دیگه جرات میخواد داشته باشیم یا صورت مسئله یه چیز دیگری است اصلا دیگه شاید ما که نمی دونیم خلاصه ایراد داره که ما انتظار داشته باشیم یا بخوایم وقت تلف کنیم حتی روزی دیدار امام زمان رو بخوایم و اصرار بورزیم از روی علاقه حتی یه جور تسلط و قدرت طلبی ماست انگار آخه کی توان دیدار خورشید رو داره.گفتم دیدیم هم دیدم و روزیمون بوده حتی اگه نشناسیم آخه امروز داشتن تو مجلسمون در مورد حضرت صحبت می کردند یه طوری بود انگار چیزه.(حقمون ضایع شده که ندیده ایم ایشون رو!!!)
