آقا ما قبل خواب شب داشتیم فکر میکردیم به یه عارفی کسی که آیا ایشون قبل از جوانی حتی جوانی لغزش پیدا می کردند که از خدا پشیمون بشن و درگاهشون عوض بشه و برن سراغ یه چیز دیگر مثلا حالا میگم کسب و کاری خلاصه چطور بود شیخ جعفر ناامید نمیشد از خدا یعنی گناهی نمی کرد اصلا...
خلاصه تو همین فکرا بودم که آیه ای به ذهنم انداخت خدا که آقا إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ
ببین خوب توجه بفرموی میگه گفتند خدا و استقامت کردند یعنی اینطور نیست که ول باشیم و ولگرد تو که گفتی خدایا خدایا باید استتقامت کنی و میان سراغت از شیاطین و غیره هات و این نکته ی مهمیه اگه توجه کرده باشی که باید استقامت کرد و همینطور نیست الکی بگی خدا خدا هم بگه باشه تو دیگر هیچ بی خیال باش برو ول بگرد نه!همین
