البته من نمی دونم هدف از این چیزایی که میخوام بگم چنه (چیه)اما خوب بیخیال.
الان اگه به شما بگن مهم ترین کار سینمایی یعنی ساخت فیلم نامه رو (به نظر من) بر عهده بگیر چی میسازی البته منکر این نیستیم که همش ممکنه به احتمال قوی کار یه نفر نباشه اما خوب البته فیلمنومه تا فیلمنامه داریم بستگی داره چچی بخوای بسازیم و هم اینکه بسیاری از کارهاست که ما می کنیم که یا ابرجدش یا هم برعکس قسمتی کوچک از یه فیلمنومه است اما خوب ما چه چیزی در چنبره ی از علم و دانش و آگاهی و فهم و شعورمون و غیره روی هم چه داریم که بسازیم درسته که دیگه مجبور نیستیم بعضی فیلم های سینمایی بسازیم و میتونیم حتی بعد این جند ساله فیلم خیالی بسازیم اصلا اما باز چه داریم که متناسب با نیاز روز باشه و فرهنگ روز رو در چنگال بگیره و عوض کنه مثل اکثر فیلم های سینمایی که میزنه همه چیز رو داغون میکنه و البته یه سری بازیگر و نقاش کارمون.
زن ها که مثلا اگه بخوان فیلنومه بنویسند مثلا اگه 85% تقلیدی از یه سری سوژه ها باشه در مورد مردهای فیلنمامه نویس هیچگاه اینطور نیست مثلاا45% از دیگرانه بقیه اش حساب کار خودشه و تقلیدی هم باشه از سوژه های واقعی اما به نسبت خلاق کارند و خوبندا ولی زن ها طبق طبع زنانگی باید از یه سری مدها تقلید کنند و پیروی کنند از یه سری افراد به همین دلیل میگم خوبه کارشون ولی نمی تونن خط بدن به یه سری جوون مگر تقلیدی باشه در فیلنامه شون وتقلید سوژه دیگه حرف اول رو نمیزنه بلکه شاید باید یه راه رو نشون بده و یه سری چیزایی که خلاق هم باشه و گول نخوره وگرنه زنا همیشه تو روانشناختی گیرند.و آیا ما حرفی فیلمنامه ای برای نسل جوان و خط دادن به جامعه داریم یا نه از خود؟
