خدایا توکه همیشه در دسترسی پس مظلوم تری(اگه درست گفته باشه!!!)
خدایا من باورکن ازاین دوریم خودمم نا امیدم و ناراحتم و دلم میخواد هر روزم شده باری یکبارم که شده بهت سر بزنم و توی اینترنت کثیف العاش باهات درد دل کنم اما از چند تا چیز میترسم اول اینکه این روانشناسا میگن کو خدا ونمیشه به خاطر دوریشون از تو خلاصه روی منم تاثیر گذاشته و من باید باهاشون کنار بیام و جلو نزنم ولی ترسم از این نیست. دوم اینکه اطرافیام که گوش میدن فکر میکنن من محتاج به دنیا و زن و چه میدونم پولم که باهات صحبت می کنم توی نت درصورتیکه من محتاج به فقر دعای شمام.
همین دیگه امروز هم که نمازمو خوندم دیدم چشم دل کوره اصلا وقتی گشنه هستیم اون موقع یه طور دیگه دنبال غذای جسمی هنستیم و لحن صحبت عوض میشه انگار راس راسکی با یکی طرفی ودیگه کنایه وجود نداره و میگی ماماآاان غذا (مثلا) ولی در غذای روح و نماز نه با هیچی طرف نیستی تازه ریا هم یه کمی مستحب میشه انگار و ما از خود خدا تا حالا نخواستیم و روبرو نشدیم و چشم دلمون رو با گناه کور کردیم انتظارات واهی هم داریم بابا لااقل تو نماز بدون داری با کی حرف میزنی والا با دوستت قشنگتر صحبت میکنیم.
