گفتم من همش دنبال راه یه شبه هستم و مثلا اینکه در روم باز بشه یا خوشحالی و شعفی و راهی باز بشه و خدا رو برای این حالی که الان دارم شکر کم میکنم و باید یه تجدید نظری کنم یا هم نمیتونم توبه کنم و همین وبلاگم باری شده روی دوشم شاید خلاصه آیا شما خودتون رو برای خدا لوس کردید هر که میتونه یه طوری متناسب با عقلش وسن و سالش لوس کنه مثلا بچه رو دیدی که یه طوری خودش رو برای پدر و مادر لوس میکنه و صداش عوض میشه خوب ما هم میتونیم توی نماز لحنمون رو عوض کنیم و فقط با خدای خویش صحبت و در نظر بگریم و با خود خودش صحبت کنیم حالا میشه بی تاثیر باشه ای خدا من فقیر درگاهتم یه نظر بهم بانداز تمام.
البته لوس کردن گفتیم مراتب غقلی داره مثلا یادمه آقای فاطمی نیا می فرمودند که در استغفرالله گفتن ادامه ش یعنی "ربی و اتوب الیه" این گفتنش برای لوس کردن خودمونه حالا یادم نمیاد همین واژه ی لوس رو به کار بردند یا خیر...
