نمی دونم داشتم در مورد درخت خرما و نخل فکر می کردم که بله حالا نه تو این شهری که زندگی می کنیم نه تو شهر مادر و پدر و اجدادیمون درخت خرمای ول زیاد دیدم بعد گفتم این چوبش کارایی نداره؟ و به درد میخوره یا نه مثلا برای صنعت کاغذ سازی که اینا ول به امان خدا گذاشتنشون بعد یاد آخرین باری که اونجا تو اون شهر (جهرم) رفتیم افتادم که داییم برای کچ(یه ماده سفید درون مغز درخت خرماست) آورد و خوردیم و گفت زیاد بجوش و خوشمزه م بود خلاصه بگذریم داشتم فکر میکردم که گفتم بله حضرت نوح (ع) هم از چوب درخت خرما ظاهرا ساختش:
خلاصه حالا رسیدیم به اونجا که منبع فکر فکر میاره...
خلاصه اگه به ما وحی میشد فلانی 40 روز دیگه میخواد یه اتفاقی بیافته کما اینکه بچه کوچیکا براشون پیش میاد این چیزا یه طوری میفهمند اطراف رو و تمرین داده میشند یه طوری که بازگو هم نمیکنند مگه همه چیزمثل علم روانشناسی است که باید گفته بشه وحی درونی و الهی است خلاصه توی سن ما اگه بهمون آماده باشم بدن که مثلا برف میادا ما میگیم بزار حالا بیاد تا بعد یه چاره ای می اندیشیم حالا چقدر توکل داشت حضرت نوح که شروع کرد یا علی ساختش خیلی ایمان میخوادا حالا این همه به ما میگن تقوا داشته باشید خوب حالا ببین نه موفع گناه کردن و نکردن از پسش بر میایم رفوضه نمیشیم مثلا در حالیکه هیچ پیش زمینه ای نداریم میشییم پس نوح (ع) این همه صبر کرد و اصلا ما باشیم جای نوح میگیم تکنولوژی ساخت کشتی رو نداریم بابا ولمون کن بریم ای خدا همین ما رو (شانسکی) نجات بده ما که بنده ی خوب تو هستیم بسه دیگه و هیچی دیگه فرمان خدا رو هم گوش نمیدیم این چیزا داستان الکی نیست که برای همه ی ما پیش رخ میده این رخدادها در زندگی حالا..یه سری هم اگه مثل نوح بهشون بگن اصلا باور نمیکنند بعد نشتستن میگن چرا وحی نمیشه به ما اصلا منبع سری وحی و حرمت رو نشکوندن یه سیری داره برای خودش که خودتم تا کلی وقت اصلا نمیفهمی و دست خودمون نیست این چیزا شاید بستگی داره چه سیری داشته باشیم و چقدر حریم و حرمت نگاه داریم......................
