برای رب (دینی)

دیشب داشتم بدین فکر می کردم البته کوتاه حالا جلوه ش میدهم اینکه یکی از صفاتی که آدم موقع پیری به دست میاره و دیگه دیره ریا نکردن برای مردمه حالا ما نمیگیم 100 % پیر چاپلوس تملق گوی هم هست اما با پیر شدن دیگه بعضی توان ها گرفته میشه آدم یه نماز رو هم به زور میخونه حالا برای غیر خدا بحونه؟ حالا کاری هم به نماز ندارم همش اما یه عمر داشته برای مردم کار میکرده تشویق مردم خودمو میگما باید تنها اون موقع به فریادش برسن یا دردی آهی مبتلا بشه که این افکار غلط از بین بره ؟؟؟؟؟؟؟خدا هدایتمون کنه

حالا درسته آیت الله بهجت (ره) هم فرمود که ریا در غیر عبادت اشکال نداره ولی برای کی بود؟؟ بالاتری ها بود فکر کنم اما شما اینو هم در نظر بگیر خوشا آنان که دائم در نمازند و اینو که اومد پیش رجبعلی و گفتش که (حالا من نمیگم آدم ریا کاری نیستما که اینو تعریف میکنم) نه نگفتش اومد پیشش و یه تکیه سنگ رو برداشت و تبدیل به گلابی کرد داد به رجبعلی خیاط بعدش رجبعلی یه نگاهی کرد و گفت اینو برای من انجام دادی برای خدا چه کرده ای؟ حالا شما در نظر بگیر این طرف که بعدش گریه هم کرد و متحول هم شد بزای رجبعلی اینکارو کرده بود یعنی چه؟ یعنی همونی که آقای بهجت (ره) فرمودند برای بالاتر برای شاه اینکارو کرد ولی رجبعلی کی بود و چه کار کرده بود و چه طوری خدا رو در نظر داشت که میگفت برای من بود این برای خدا چه کرده ای؟؟ در صورتیکه طرف زده بود تو هدفا ولی اینطوریه بالخره