بسم الله الرحمن الرحیم

وَإِنَّ لَکُمْ فِی الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِیکُمْ مِمَّا فِی بُطُونِهَا وَلَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ کَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ

و به یقین برای شما در دام‌ها عبرتی است، از شیری که در شکم آنهاست به شما می‌نوشانیم، و در آنها برای شما سودهای فراوانی است، و از [گوشت‌] آنها [نیز] می‌خورید. (۲۱)

سلام داشتم امشب جلوی تلوزیون در آیات خدا تفکر و با خدا حرف میزدم و سوره مومنون رو میخوندم رسیدم به آیه ۲۱ دیدم خدا گفته برای شما در دام ها عبرت است و رفتم تو فکر که عبرت اصلا چیزیه که بین خودمونه و درونمون هست یعنی عبرت از خودمون هست بعد فورا اولش فکر کردم این چیزهایی که میخوریم از شیر و گوشت کلا از عالم ارواح میاد مثلا ثوابهایی و دعاهایی که ارواح مرده برای ما کرده اند تبدیل به غذا برای ما میشه یا برعکس خوبی های ما تبدیل به غذا برای مردگان میشه ولی بیشتر که فکر کردم دیدم باید به ظاهر و باطن فکر کنم در افراد مثلا دام ها اینکه بعضی آدما حیوانند و عقل ندارند مثل بسیاری از خارجیا که فقط میخورند و میخوابند و عقل ندارن و نماز نمیخونند یا مثلا شیر و گوشت غذای روح هست که نیاز ماست یا لذت میبریم 

حالا عبرتی که میگیریم اینکه اونایی که عقل ندارند و خارجی ها مثلا و بچه های کوچیک که خداشناس نیستند و میکنن و میخورن و میخوابند فقط این افراد کاراشون و خودشون غذای روح ما هستند و طرز فکرشون خعلی بدرد ما میخوره و فرهنگ خارجی بد نیست یا تکنولوژی و فیلمها و روانشناسی و کتاب ها و موسیقی هاشون خعلی بدرد ما میخوره و من نمیگم همش تجربه با ارزشی هست بلکه راهییه که از صفر رفتند خارجی ها و مسئله رو حل کردند لذا یه فیلم خارجی خعلی کمکت میکنه تا یه فیلم ایرانی که مسایل پیچیده مذهبی یا علمی و روانشناسی هست چون اونها ساده نگرند و ساده حل میکنن لذا غرب و شرق خعلی چیزا میتونه یاد بده به ما البته فرهنگ اسلامی و علم و معرفتش خعلی ارزش داره و همه خوراک ما شیر و گوشت نیست بلکه نان میخوریم میوه میخوریم ولی بخشی از غذاهای روحی ما هم که نیازه از خارج باید بیاد حتما!!